Bursa’nın İznik ilçesine bağlı,2.376 nüfuslu yerleşim.
 
Göl kıyısında, mavi ile yeşilin bütünleştiği şirin bir köy.
 
Bal kokulu üzümü, zeytini, evleriyle ünlü.
 
Bir de demokrasi anlayışıyla…
 
Ortak akıl ve hareketleriyle.

Demokrasi; vatandaşın devlet politikasını şekillendirmede eşit hakka sahip olduğu yönetim biçimi.
 
‘Klasik, koruyucu, kalkınmacı, liberal, sosyal’ modelleri;
 
Müşküle köyünde her modelden bir parçası var…
 
İnancında bütünleşiyor, bölünme-parçalanma yaşanmıyor.

1928’de okulu bulunan köyde herkes okur-yazar.
 
Cezaevinde Nazım Hikmet ile tanışan muhtarın etkisiyle 1960’larda TİP’e tulum oy çıkarmış.
 
12 Eylül askeri darbe duyurusundan önce tanklarla çevrilmiş.
 
1994’de Valilikçe ismi ‘Demirışık’ olarak değiştirilmiş, köylü halk oylamasıyla reddetmiş, köye adını veren Müşkül Dede’ye sadakatini göstermiş.
 
En çarpıcı olayı ise 2006’da…

Köylüler, muhtarın çalışmasından memnun değildir.
 
Harcamaların da şüpheli olduğu söylenir.
 
İhtiyar heyeti toplu istifa eder, 1329 seçmen sandığa gider.
 
Koltuğu bırakmayan muhtarın yeni heyeti için deliler aday gösterilir.
 
Elinde bastonu ve gün boyu garip sesler çıkaran 4 deli üye seçimle göreve getirilir.
 
Muhtar Emin Tektaş, dayanamaz köyü terk eder.
 
Günlerce ortaya çıkmaz, bulunamaz.
 
Muhtar, bir süre sonra köye döner.
 
Meydanda; deli azaların önünde “Bunları hak etmedim” der, göğsüne dayadığı tabancayı ateşler.
 
Sarsıntıyla mermi sol koluna girer, şans eseri kurtulur.
 
45 yaşında, iki çocuk babası muhtar hastaneden çıkar.
 
Muhtarlık binasında kendini asarak, canına kıyar.
 
Kaymakamlık, mazbatasını almaya gidemeyen deli azalar yerine yedekleri koyar, sorun biter.
 
450 yıllık köyün internet sitesi girişinde Atatürk’ün şu sözü yazar:
 
“ Memleketin ellide biri değil, her tarafı tahrip edilse, her tarafı ateşler içinde bırakılsa, biz bu toprakların üstünde bir tepeye çıkacağız ve oradan savunma ile meşgul olacağız…”